طرح چی؟ – عرضه محصولات گرافیکی علوم و معارف اسلامی یک سایت دیگر با وردپرس فارسی
خاک قم شامل به الطاف خداست
آستان خواهر مولای ماست
خواهر مهر فلک،شمس الشموس
خواهر آن سَرور خفته به طوس
خواهر آن شاه ملک ارتضا
حضرت مولا علی موسی الرضا
ای نگار گلشن خیر الانام
بضعه ی زهراییِ هفتم امام
خادمین مرقدت قلمان و حور
آستانت بر فلک بخشیده نور
نور تو جلوه به سینه میکند
قم به جان عطر مدینه میکند
تا دل ما تنگ زهرا میشود
راه قم بر روی ما وا میشود
هستیِ مایی تو یا اخت الرّضا
همچو زهرایی تو یا اخت الرّضا
تربتت عرش رفیع عاشقان
ای حریم تو بقیع عاشقان
خاک کویت سرمه ی چشم همه
کن نظر بر ما به جان فاطمه
ساغر عشقت به جام اوصیا
مرقدت بیت الحرام اوصیا
گویم این ذکر بسی نیک و جلیل
دختر باب الحوائج الدّخیل
ای عطا و جود از تو محترم
دست ما خالی است ای بنت الکرم
کن عنایت ای امید عالمین
جان مولای غریب کاظمین
جان به قربانت که تو مظلومه ای
جان و جانان پدر،معصومه ای
از مدینه زار و مضطر آمدی
بهر دیدار برادر آمدی
لیک در قم ای همه هست رضا
جان برون گردید از پیکر تو را
میهمان باب و پیغمبر شدی
بی نصیب از دیدن دلبر شدی
رفتی از دنیا و آن دلدار ماند
بر دل تو داغ یک دیدار ماند
مردم قم شهر خون شهر قیام
دفن کردندت در اوج احترام
سَیّده، هر چند از رسم قضا
بوده ای دور از برادر،از رضا
گرچه بودی در کویر درد،گم
لیک بین مردمان شهر قم
خنده کس بر آن دل تنگت نزد
از فراز بامها سنگت نزد
هیچ کس ای بنت ابنِ بوتراب
حرمتت نشکسته در بزم شراب
تیر طعنه بر دل زارت نخورد
چوب بر دندان دلدارت نخورد
لیکن ای مولاتنا ای عالِمه
من بمیرم بهر دخت فاطمه
بعد عاشورا ز کینه خاص و عام
بین شهر کوفه و بازار شام
خنده ها بر آن دل تنگش زدند
از فراز بام ها سنگش زدند
وای بر احوال دخت بوتراب
ظالمان شامی و بزم شراب
تیر طعنه بر دل زارش زدند
چوب بر دندان دلدارش زدند
جای تسلیّت به گردش دف زدند
پای آن رأسِ بریده کف زدند
***********
السلام ای بحر بی پایان عشق
ترجمان هفتمین قرآن عشق
السلام ای روح ایثار و وفا
السلام ای مظهر پاک خدا
السلام ای بانوی بنده نواز
هست ما را سوی تو روی نیاز
ای پناه جمله ی آوارگان
چاره سازی بر همه بیچارگان
السلام ای آنکه نور،از حق گرفت
دین ز یُمن و برکتت رونق گرفت
نزد تو ای بانوی نیکو سرشت
کس نمیگیرد سراغی از بهشت
آشکار از تو وقار مادری
زائر تو حجه ابن العسکری
ای ضریحت کبریای عارفان
مدح تو خارج ز هر لفظ و بیان
بعد زینب روح هم عهدی تویی
عمه ی مولای ما مهدی تویی
هر که را دیدم دلش پابست توست
هر برات و تذکره در دست توست
عقده از جان و دلم وا میکنی
کربلا را هم تو امضا میکنی
هر چه از لطفت رسد بر من خوش است
کربلا را از تو بگرفتن خوش است
آستانت نوری از عرش عظی
تو کریمه هستی و بنت الکریم
جان ما لبریز از احسان توست
چشم ما بر جود بی پایان توست
سوی مسکینان زار دیده تر
دختر موسی بن جعفر کن نظر
ما همه مشتاق بر روی توایم
حاجیان کعبه ی کوی توایم
صحن های با صفایت بهر ما
مروه و سعی و صفا،زمزم،منا
آرزویم هست ای صاحب کرم
خادمِ خدّام درگاهت شوم
من کجا و خادمیِ درگهت
من گدایم بر گدایان رهت
ای کریمه لطفت از رسم کمال
هست بالاتر ز وهم و از خیال
لطف خدّام تو هم ما را بس است
یک سخن بس،گر که در خانه کس است
قبله ی خیل کواکب گنبدت
اهل رضوان زائران مرقدت
مِهر از فیض تو نورانی شده
در ره عشقت،بقا،فانی شده
ای کریمه جان دلدارت رضا
یک نظر بنما حسینی کن مرا
گر چه حق مِهر تو را در دل نهاد
هست من را این دو مصرع اعتقاد
داده ای تو اعتبارم سیّده
هر چه دارم از تو دارم سیّده
نقش گردیده به رسم عاشقان
روی لوحِ جان من معصومه جان
از صفا و از ولا و از شرف
دوش در بزمی پر از جام شعف
خود شنیدم نغمه ی ذوق و سرور
هاتفی میگفت با شوق و سرور
آدم و حوا اگر کردید گم
راه رضوان را،شوید عازم به قم
چون که قم مُلک خدای داور است
اَلَّه اَلَّه که بهشتِ دیگر است
قم حریم عشقبازان خداست
کاظمین و سامرا و کربلاست
قم همه انوار را منظومه است
آستان حضرت معصومه است
خاکسار خاک پایش کوه قاف
اهل عالم در طواف و او مطاف
قم که شهر علم و شهر دانش است
شیعیان را بر وصالش خواهش است
حوزه ی علمیّه اش مهد خرد
کرده روشن راه خوب و راه بد
هر که راه حق رود خوشبخت باد
زندگی جز این طریقت ننگ باد
همچنانکه حق بفرموده به ما
راه آسایش بُوَد را خدا
قم به لفظ شهر دانش لایق است
مکتب فقهِ امام صادق است
چه بزرگان که در این ملک خدا
زندگی کردند بی رنگ و ریا
گرچه در گلزار،هم گُل هم خس است
یک خمینی بر همه عالم بس است
او که با طاغوت دوران جنگ کرد
عرصه را بر ظلم ظالم تنگ کرد
او که با فخر و خروش و اشکِ عین
او که با امداد از جدش حسین
انقلابی کرد با اهل ولا
جلوه شد گویا قیام کربلا
آری آری قم بُوَد شاهد بر آن
آن قیام لاله گون شیعیان
قم بُوَد شهر صلاه و هم صیام
شهر خون،شهر شرف،شهر قیام