حضرت رقیه(س)

من سفیر حسینی به شامم شد خرابه محلّ قیامم من یتیمم…. باب حاجات خَلق جهانم من پناه همه شیعیانم من یتیمم…. گر چه طِفلم ولی پیر عشقم یاس پرپر به شهر دمشقم من یتیمم…. بسکه بر من مصیبت رسیده همچو زهرا شدم قد خمیده من یتیمم…. همچنان لاله پژمرده ام …

منم که بَحرِ اشک را زِ هِجرِ دوست ساحلم منم که برق عشق او بسوخت زاد و حاصِلَم فدایِ خطّ و خالِ او ؛ زِ لطفِ بی مثالِ او به مقصدِ وِصالِ او ؛ بیا اَجَل که نائلم شدم به عاشقی مَثَل ؛ هزار شکر کَز اَزَل به فضل ربِّ …