برای دریافت فایل لایه باز می توانید به آیدی https://telegram.me/tarhchy_ir در تلگرام درخواست خود را ارسال نمایید
تبلیغ به معنای تبلیغات دینی و تقریباً معادل دعوت است که معمولاً با اصطلاحاتی چون وعظ و خطابه هم مضمون است.
از این عنوان در بابهایی نظیر اجتهاد و تقلید، طهارت، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و تجارت سخن گفته شده است.
مفهوم اصطلاحی تبلیغ، نخست در حیطه امور دینی به کار میرفت و بعدها به حوزههای دیگر، تعمیم یافت؛ گر چه در حوزههایی غیر از حوزه دین، غالباً از صورت جمع آن (تبلیغات) استفاده میشود. ارائه تعریفی مورد وفاق از تبلیغ کار دشواری است و آنچه در معرِف این مقاله ذکر شده، برآیند مشترکات انبوهی از تعاریف موجود است.
برای بررسی آموزه قرآن درباره تبلیغ، باید مجموعه واژههای مرتبط با این موضوع، استخراج و مضامین آنها بررسی شود، واژههایی چون دعوت، هدایت، اِنذار، تبشیر، وعظ، امر به معروف، نهی از منکر، رسالت، تعلیم، ارشاد، قول، بیان، ذکر، تَواصی، تلاوت و قرائت.
به نظر میرسد شروع وحی قرآن با کلمه «اِقْرَأ» و باقی ماندن این دستور و نیز کثرت کاربرد فعل امر «قُلْ»، در آغاز برخی سورهها و آیات قرآن (۳۳۲ بار به صورت مفرد مذکر و ۱۷ بار به صورتهای دیگر)، که همواره به تلاوت کنندگان قرآن، دستور تکرار مضمون آیه و انتقال آن به دیگران را گوشزد میکند، نخستین نمود جوهره تبلیغی دین اسلام است.
۲) آیات فراوانی که به دعوت و تبلیغ و هدایت و امر به معروف و نهی از منکر دستور میدهد [۹۷]
یا به بیان روش تبلیغ انبیای پیشین میپردازد، از دیگر نشانههای ماهیت تبلیغی دین اسلام است.